آبیاری قطره ای– نواری یکی از روش های نوین آبیاری می باشد که نقش موثری در بهبود راندمان آبیاری و تولید محصولات زراعی و باغی دارد. در این روش آبیاری, گرفتگی فیزیکی مشکل عمده ای به شمار می آید که باعث کاهش یکنواختی پخش آب و افزایش هزینه بهره برداری از سیستم آبیاری می گردد.
با وجود سیستم تصفیه مناسب, همچنان برخی از ذرات با قطر کمتر از ۰.۰۷۵ میلی متر (کوچکتر از قطر فیلترهای توری در سیستم آبیاری قطره ای), می توانند از فیلترها عبور کرده و باعث گرفتگی قطره چکان ها شوند. در این تحقیق میزان تاثیر این ذرات بر میزان گرفتگی فیزیکی قطره چکان ها بررسی شد.
برای این منظور, یک مدل فیزیکی آبیاری قطره ای با سه لاترال و ۷ قطره چکان روی هر لاترال طراحی گردید. از یک مخزن پلاستیکی برای تهیه آب گل آلود حاوی ذرات با هفت بازه قطری مختلف استفاده گردید. در این تحقیق با ورود آب گل آلود حاوی ذرات با بازه قطری مورد نظر, مقادیر دبی قطره چکان ها اندازه گیری گردید. از شاخص های میانگین دبی قطره چکان ها, ضریب یکنواختی کریستیانسن, درصد دبی تخلیه و درصد کاهش دبی برای تحلیل گرفتگی قطره چکان ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که تاثیر قطر ذرات ریز بر گرفتگی قطره چکان ها در سطح احتمال ۱ درصد معنی دار است. همچنین نتایج نشان داد که با کاهش قطر ذرات, میزان گرفتگی افزایش می یابد. به طوری که در اندازه ذرات با قطرهای کمتر از ۰.۰۳۷ میلی متر, بیشترین گرفتگی در قطره چکان ها ایجاد می شود.
نشریه: حفاظت منابع آب و خاک
سال:۱۳۹۲ | دوره:۲ | شماره:۳
صفحات :۷۳-۸۱